Swoją przygodę z tańcem zainicjowała w 2005 roku, ucząc się flamenco u Anny Redlin. Zafascynowana bogactwem rytmicznym i możliwościami ekspresji poszerzała swoje umiejętności na zajęciach warsztatowych zarówno u mistrzów hiszpańskich, jak i polskich nauczycieli.

   Zbierając szerokie doświadczenie taneczne, odnalazła się głównie w tańcach pochodzenia afrykańskiego i afrolatynoskiego. Najbardziej kompatybilne z jej poczuciem rytmu i ruchem okazały się tańce angolskie (kizomba, semba, tarraxinha, kuduro, afrohouse), w których naturalne umiejętności doskonali na warsztatach i regularnych zajęciach u bezpośrednich emisariuszy afrykańskiej tradycji - m. in. Mestre Thomas Petchu, Paulo Cruz i Lanna Zamora, Cazuza Kinvula, Dunia Pacheco, Jamba Mulimbwe, Jacinto Teca Mahula, Miguel Monteiro, Morrenasso, Tony Pirata, Ricardo Sousa i Paula Loureiro (regularne zajęcia w szkole Afrolatin Connection w Porto), Kwenda Merkel Lima, Pedro Borges, Helio Santos. Bardzo ceni dowiadczenie nabyte w kontaktach z mieszkańcami krajów, z których pochodzą tańce.

   Na co dzień trenuje również capoierę. Jest zaangażowana w promocję kultury angolskiej i brazylijskiej oraz organizację imprez tematycznych w Polsce. W tańcu poszukuje przede wszystkim autentyczności, naturalności, swobody interpretacji, “inteligencji rytmicznej” i wyczucia muzyki - czego również oczekuje od uczniów.