Od zawsze zajmowałam się różnymi formami ruchu. Trenując akrobatykę, pantomimę, wspinaczkę a później Aikido coraz lepiej poznawałam mechanikę mojego ciała. W tym samym okresie prowadziłam różnego rodzaju kursy i formy pracy z dziećmi. Będąc instruktorem żeglarstwa i  harcerstwa organizowałam bądź brałam udział jako instruktor w wielu obozach letnich i zimowych. Do tańca dorosłam 10 lat temu. Najpierw wkręciłam się w salsę – była bliższa mojemu charakterowi w danym momencie. 8 lat temu zaczęłam poszukiwać czegoś bardziej wymagającego i tak trafiłam na tango argentyńskie.Naukę rozpoczęłam u najstarszej stażem pary nauczycieli we Wrocławiu – Oli i Tomka Rutkowskich. Od tego czasu regularnie biorę udział w warsztatach w Polsce i zagranicą. Do jednych z najciekawszych par pod okiem, których miałam przyjemność się uczyć zaliczam Olę i Michała Zachariasiewicz z Katowic, Maję Gellert z Warszawy, Sebastiána Jiméneza i Maríe Inés Bogado z Argentyny, Ismaela Ludmana z Argentyny, Samanthę di Paolo z Włoch, Analię Vege, Marcelo Varela z Argentyny. W tańcu ważne jest dla mnie połączenie z partnerem  i z muzyką. Nawet najprostsze kroki zatańczone dokładnie w takt muzyki potrafią dać niesamowitą przyjemność. Tango to dla mnie odkrywanie naszych atawistycznych ról kobiety i mężczyzny, dawno zapomnianych w obecnych czasach.  Dwa lata temu  rozpoczęłam nauczanie z Tomkiem Kopińskim.  To ciekawe doświadczenie, bo fakt, że potrafi się zrobić krok niekoniecznie oznacza, że potrafi człowiek to wytłumaczyć drugiej osobie. Moja znajomość ruchu ciała z poprzednich doświadczeń zdecydowanie pomaga. W tym co usiłuję przekazać uczniom, kładę nacisk na komfort objęcia, niezależność w parze i tworzenie wspólnej wizji do dźwięków muzyki. Od sześciu lat jestem organizatorem najstarszego w Polsce międzynarodowego tango maratonu we Wrocławiu. Prywatnie uzależniona od podróży po świecie i odnajdywania nowych dźwięków, obrazów, historii. W życiu  staram się zachęcać ludzi do robienia nowych rzeczy i  wiary w siebie.